It's gettin hot 'n here...

Amai, amai, niet normaal hoe warm het hier is geworden op een paar dagen tijd. Het wordt dus weer even aanpassen aan de nieuwe temperaturen. Maar dat doen we graag, als het voor de zon is :-) Wat betreft onze avonture hier...gaan ze door hé.

Elke dag beleven we wel iets nieuws, al is het maar van het aaien van een leguaan tot het in elkaar steken van een hele lesvoormiddag op een paar minuutjes tijd. Ja, vorige week stapten we op de schoolbus en toen hebben we snel gemerkt dat de leerkracht van de tweede klas niet aanwezig was die donderdag. Aangezien we op donderdag normaal gezien met de kinderen van de tweede klas werken in de taalklas (individueel) bedachten we onmiddelijk om een oplossing te vinden. Ja, want wetende dat wanneer een leerkracht ziek is hier, de kinderen direct naar huis worden gestuurd, waren we al bang dat we geen kandidaten zouden hebben voor de taalklas die dag. Wel dat hadden we ook goed fout, want wanneer we van de bus stapten en vertelden aan de kinderen dat hun juf er niet was en ze dus naar huis mochten (voor de grap natuurlijk) antwoorden ze spontaan: "neen, we blijven hier, want we komen naar jou vandaag om te werken!" en ze bleven volharden hé, zelf al bleef ik zeggen dat ze naar huis mochten gaan. Ik geef toe dat ik toen mijn gedachten heb moeten herzien, want blijkbaar dacht ik nog niet helemaal juist over de kinderen. Ze zijn inderdaad nog veel gemotiveerder dan wat ik had verwacht. Ja, ik wist wel dat ze het leuk vonden, zoals ik in mijn vorig blogbericht heb vermeld, maar ik dacht eerlijk gezegd nog stiekem dat ze het vooral leuk vonden gewoon omdat ze dan even uit de klas worden gehaald en gedurende een half uur exclusieve aandacht krijgen. Wel neen dus!" Goed gezien Daphné, je was goed fout!" dacht ik toen! Ik vind het wel leuk om zulke zaken te ontdekken en te beseffen. De kinderen vinden onze taalklas wel degelijk geweldig!

Die dag hebben we dan een hele dag klassikaal lesgegeven, en eerlijk gezegd deed dit toch nog eens deugd. Want klassikaal vind ik eerlijk gezegd nog altijd het leukste. De kinderen zijn minder verlegen, spontaner en het is zo mooi om ze onderling ook bezig te zien. Ik zeg niet dat ik de individuele momenten gedurende de taalklas niet kan apprecieren hoor, trouwens hier in deze context zijn die individuele momenten het beste wat er kan zijn om die kinderen tot een hoger taalniveau te brengen. Maar toch geef ik stiekem toe, dat ik in België toch liever voor een klas zal staan... ;-)

Ondertussen zijn we aan de eerste vakantiedagen begonnen, maar vakantie kan je het nu nog niet helemaal noemen. Er moet eerst nog wat werk geleverd worden voor de HUB. Bovendien hebben we ook een handleiding ontworpen over ons pionners project van de taalklas, zodat toekomstige twinner gemakkelijk hun startpunt kunnen vinden. Normaal gezien zal na intensief werken, deze week alles afgerond kunnen worden en zullen we vanaf volgende week kunnen genieten van de twee weken paasvakantie. We beginnen trouwens met een uitstap naar Matapika. Een onbewoond strand waar we reuzegrote schildpadden gaan kunnen spotten gedurende de nacht. Ze leggen hun eitjes veel te dicht bij het water, waardoor er veel worden meegenomen door de zee. Wij gaan de eitjes redden, want we gaan ze opnemen en wat verderop het strand begraven... ;-) Cool hé?!

Dit was het dan voor deze week. Nogmaals post ik niet al mijn avonturen hier op mijn blog, omdat ik dit veel liever vertel wanneer ik terug ben!

GROETJES aan iedereen! Hou jullie goed daar in BELGICA :-) en laat maar wat nieuws van ginder op me afkomen hé!

"A BUN" lezen als "A BOENG" (sranan tongo, wat het juist wil zeggen moeten jullie maar uitmaken uit de context ;-)